Doen wat nu belangrijk is
Eerst even de vraag aan jou: stel jij wel eens iets uit? En raak je daardoor uit je focus? Ik denk dat het antwoord ja is, maar misschien twijfel je. Lees dan vooral verder om het antwoord te vinden bij jezelf ;-). Mij werd het ineens duidelijk, zowel bij mezelf als in mijn eigen coachpraktijk. De ene persoon wil een traject starten, en de ander is er al mee bezig. Regelmatig krijg ik – in beide situaties – de vraag gesteld “zou het ook goed zijn als hiermee (kan van alles zijn, vul het maar in) ging starten hiernaast?” En ik ben de eerste om te bekennen: ik stel deze vraag ook wel eens aan mezelf als ik iets nieuws tegenkom waar ik heel enthousiast over raak, of denk dat ik het nodig heb om verder te komen. En daar gaat de focus… en dat is gewoon niet handig, en ook niet wat ik wil.
Een vergelijkbare vraag kreeg ik als fysiotherapeut wanneer ik mijn patiënt de meest effectieve, snelst helpende oefening meegaf om van de rugpijn af te komen, en ik hem/haar de volgende keer terugzag. Bleek dat er wel wat geoefend was, maar niet genoeg om het gewenste effect op pijn te bereiken (door welke reden dan ook – die zijn er altijd). En dan dezelfde vraag van de patiënt: “…heb je misschien ook nog andere oefeningen voor mij?” Wat zegt zo’n vraag over ons? Juist. Dat we er niet in uitblinken om ons toe te zetten op een taak die er écht toedoet, en dat we ons ongemakkelijk voelen en liefst (onbewust) willen vluchten naar iets anders: een nieuwe oefening, of een traject ernaast, of een nieuw boek bestellen, of wat dan ook.
Het huidige moment ontvluchten
We zijn (maar half) bezig met één, en we zoeken al naar het andere. Wij hebben allemaal de neiging om het huidige moment – datgene wij te doen hebben (of willen doen) op dat moment – te ontvluchten. Wanneer ik iets belangrijks te doen heb, zoals een belangrijke aanpassing op de website of een blog mailen naar jou, heb ik neiging om liever aan een nieuw idee, project of boek te beginnen. Ik ben dan aan het uitstellen. Dan gebeurt precies hetzelfde en ja, ik ben daar ook vatbaar voor. Echter heb ik het al veel eerder in de gaten dan voorheen. Dus wij stellen het spannende (of uitdagende) met gemak uit, en pakken alles aan dat makkelijker, veiliger en vertrouwder is, wat het ook is. Waarom?? Ons ego bemoeit zich ermee omdat het spannend en nieuw is, of omdat energie kost, of ons uit onze comfortzone trekt.
Je ziet het pas als je het doorhebt
Ons ego verlegt de focus van datgene we écht NU zouden willen en moeten doen. Het verzint iets anders dat makkelijker is, veiliger en zonder risico. Het is een afwijkmanoeuvre, die je pas ziet als je het doorhebt (dank voor deze, Johan Cruijff). Het is een truc van de mind: afleiding zoeken – ook als is het maar koffie halen – om maar niet te hoeven doen waarin je uitgedaagd wordt om je comfortzone uit te rekken (of erbuiten te stappen), iets wat je nog niet eerder hebt gedaan, of je energie kost. Het gaat om iets wat wij gewoon spannend vinden, zoals onszelf laten zien, willen groeien en onze kwetsbaarheid blootleggen. En als onze mind dan met bekende, veilige opties, alternatieven en afleiding komt, is dat onweerstaanbaar. Het trekt onze focus weg van wat er NU ECHT TOE DOET. Zo jammer ( en niet nodig)!
Sta jezelf niet in de weg
Ondernemer zijn, nu bijna 4 jaar, heeft mij dit patroon zó duidelijk laten zien. Bij mezelf en bij de mensen om me heen: bij de mensen die aan een traject willen beginnen, deelnemers van de mindfulness training, collega’s en coachees, degenen die fysiotherapie nodig hadden. Voor mij begint het steeds duidelijker te worden dat als je niet onder een steen wilt leven is er geen plek om jezelf te verstoppen voor de uitdagingen, spannende keuzes of zelfs de super waardevolle dingen die je de wereld in wilt zetten. Gewoon doen wat je te doen hebt en niet eindeloos uitstellen, hoe onzeker het ook lijkt voor je ego; die probeert je alleen te beschermen. Als je al bewuster bent van het feit dat je ego op de achtergrond je terug probeert te trekken, heb je al veel gewonnen. En ja, het weten is één, en het doen is iets heel anders. Maar het begint met het weten.
Wat heb jij te doen? Waar ligt je focus? Wat staat er op jouw wensenlijst, in je planning van dit weekend, komende week of maand, in je dromen of bucketlist waar je maar niet aan toe komt omdat er steeds iets anders, belangrijkers (of onbenulligs) op je pad lijkt te komen, iets wat je focus steeds ervan afleidt? Als jij nu eens vriendelijk maar beslist je ego heel even aan de kant zet (net zoals je dat met je Monkeymind regelmatig doet), wat zou je dan doen? Welke keuze zou je dan vandaag anders maken of hebben gemaakt, als je niet afgeleid was door je onzekerheid om het niet te kunnen, kwetsbaar te zijn, of zelfs belachelijk te wezen in de ogen van iemand …?
Ik ben heel benieuwd. Je kunt het met mij delen door een comment achter te laten. Wil jij meer grip krijgen op je eigen Monkeymind, je ego en je gedachten, het piekeren en automatische (gedachte)patronen, om nu écht te gaan doen waar je van droomt (wat het ook is)? Boek dan een kennismakingsgesprek met mij, waarin we samen je wensen in kaart brengen, en wat je daarvan weerhoudt.
Ik wens je een mooie dag!
Liefs,
Laura